حبیب

میگن تو راه زیاده موکب حضرت

خوشا به حال اونکه باز شده دعوت

میگن که اربعینت یه حالی داره
دورو ور حریمت میشه قیامت
حسین حسین دل من بارونی
حسین حسین دردمو میدونی
هرکی رفت برا منم دعا کنه
اونجا اسم منو هم صدا کنه
سلام آقای خوبـم بشنو صدامو
دلم گرفتـه آقا نشد بیامو
حسین حسین کربلا سوزوندم
حسین حسین دوباره جا موندم

کاروان ها یک به یک رفتند سوی کربلا
دیدی آخر ماند بر دل آروزی کربلا
همچو بیداران بیدل در میان خاک و خون
کی شود جانم بگیرد رنگ و بوی کربلا
حاضرم بود و نبودم را بگیری در عوض
یک دو جرعه می بنوشم از سبوی کربلا
باز من شب های جمعه قبله را گم میکنم
باز میخوانم نمازم را به سوی کربلا
هم صفا و هم منا در آروزی تربتش
کعبه گیرد آبرو از آبروی کربلا

کربلاییها التماس دعا

در دلم حال و هوایت مانده است

پس شمیم سیب سرخ روضه هایت مانده است

اربعینی گریه کردم من برایت روز و شب

تا به حالا بر تنم رخت عزایت مانده است

می شود اینجا نسیم کربلا را حس کنم

بین هیئت جلوه ی لطف و صفایت مانده است

مادرم از کودکی من را نمک گیر تو کرد

هر که نذری خورد عمری مبتلایت مانده است

لحظه هایم پر شده از ماتمی بی انتها

چون به قلبم حسرت کرب و بلایت مانده است

بیمه شد این شعر با الطاف اربابم حسین(ع)

در دلش وقتی که تاثیر دعایت مانده است

چند سالی در فراق کربلایت مانده ام
در فراق گنبد و صحن و سرایت مانده ام
بار سنگین گناهانم بُوَد بر شانه ام
لطف تو بوده که در حال و هوایت مانده ام
این همه پیمان شکستنهای من را دیده ای
من فقط در حسرت لطف و سخایت مانده ام
این همه نا مهربانی ها تو از من دیده ای
در تعجب ز آن همه مهر و وفایت مانده ام
جان زهرا گوشه چشمی بر دل زارم نما
هر چه هم بد باشم اما در عزایت مانده ام
یا حسین ارباب ، من را هم دگر راهی نما
من به عشق مرقد و پایین پایت مانده ام

فدای رهبرم بشوم…

که این همه"ماهواره"حریف این"ماهپاره"نمیشوند..

برخی میگویند: مابت نمیپرستیم، ماخدامیپرستیم، مابتی به نام خامنه ای را خواهیم شکست
پاسخ میدهیم:خامنه ای بت نیست، تبری است که خدا دارد و با آن تبر بت شرق وغرب را می شکند و مقدمات حضور صاحب الزمان(عج)
را فراهم میکند . . .

خامنه ای خدا نیست…
ناخدای باخداست…

رهبری که غرق درآرزوی شهادت در رکاب امام زمانش است…

اللهم احفظ قائدنا
ونائب امام زماننا
امام خامنه ای حفظه الله.

به امید امده ام خانه خرابم نکنی
همه کردند جوابم تو جوابم نکنی
بار ها آمدم و باز مرا بخشیدی
با کلام برو این بار خطابم نکنی
همه هستی من این قطره اشک است خدا
وای اگر رحم بر این چشم پرآبم نکنی
به ثوابی که ندارم چه امید ی بندم
آب چون نیست طلبکار سرابم نکنی
ابرویم همه این است شدم عبد حسین
وای اگر نوکر این خانه حسابم نکنی…

در محضر آیت الله مجتبی تهرانی:
أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی قَالَ لِمُوسَی هَلْ عَمِلْتَ لِی عَمَلًا قَطُّ»
خداوند به موسی گفت آیا تا به حال کاری برای من انجام داده‌ای؟
حضرت موسی که پیغمبر مرسل است، گفت:
«قَالَ صَلَّیْتُ لَکَ»؛ برای تو نماز خوانده‌ام.
«وَ صُمْتُ وَ تَصَدَّقْتُ وَ ذَکَرتُ لَکَ»؛ روزه گرفتم، صدقه دادم و ذکر گفتم.
«قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَهُ: أَمَّا الصَّلَاةُ فَلَکَ بُرْهَانٌ»؛
خداوند فرمود نمازی که خواندی دلیل این است که تو دین داری و مسلمانی.
«وَ الصَّوْمُ جُنَّةٌ»؛ روزه هم سپری است که در جهنم نروی.
«وَ الصَّدَقَةُ ظِلٌّ»؛ صدقه ‏هایی هم که دادی برای این است که در روز قیامت
زیر سایه ‏بان آنها قرار بگیری و از حرارت روز قیامت
که می‏گویند چه‌قدر زیاد است و طولانی، در امان بمانی.
«وَ الذِّکرُ نُورٌ»؛ ذکر هم که برای این است که نورانیّت پیدا کنی.
«فَأَیَّ عَمَلٍ عَمِلْتَ لِی»؛ چه‌کار برای من کردی؟
حضرت موسی در پاسخ درماند.
«قَالَ مُوسَی دُلَّنِی عَلَی الْعَمَلِ الَّذِی هُوَ لَکَ»؛ عرض کرد خدایا، خودت مرا راهنمایی کن
تا من آن را انجام دهم.
«قَالَ یَا مُوسَی هَلْ وَالَیْتَ لِی وَلِیّاً»؛
خداوند فرمود ای موسی! آیا پیوند دوستی با دوستان من برقرار کرده‌ای؟
یعنی آیا شده که به خاطر من کسی را دوست بداری؟ رفاقت برای خدا و رابطه برای خدا،
عملی است که برای خدا است. قطع رابطه برای خدا هم هست که آن هم باید باشد.
«وَ هَلْ عَادَیْتَ لِی عَدُوّاً قَطُّ»؛ آیا با کسی به خاطر من قطع رابطه کرده‌ای؟
«فَعَلِمَ مُوسَی أَنَّ أَفْضَلَ الْأَعْمَالِ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللَّه»
پس موسی دانست که بافضیلت‌ترین عمل، دوستی برای خدا، و جدایی برای خدا است.
دقت کنید که تعبیر روایت داشت: «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ» بالاترین عمل این است.
خیال نکنید که دوستی یک چیز خیلی ساده‏ است! اصلاً و ابداً این‌طور نیست.
دوستی برای خدا و دوستی در راه خدا از همه اعمال خیر، برتر است
و ارزشش نزد خدای متعال، از همه آنها بالاتر است..

داعش بخش تراکتهایی از مردم خواست در روز عاشورا به جشن بپردازند!!!

فرزندان بنی امیه … امروز را شادی کنید ..!!
گروه تروریستی (داعش)با توزیع تراکتهایی از مردم مناطق تحت سیطره شان در عراق و سوریه خواستند تا روز عاشورا رو جشن بگیرن! .
.
و هذا یوم فرحت ال زیاد و ال مروان بقتلهم الحسین …
.
اَللّـهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِم ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَآخِرَ تابِع لَهُ عَلی ذلِکَ ، اَللّـهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ عَلی قَتْلِهِ ، اَللّـهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً.

اینجا ستارگان فوتبال و هالیوود

آنقدر زیاد شده اند که دیگر کسی

ستاره های آسمونی رو

نمی شناسه . . .
.
.
به قول امام خمینی :

۵۰ سال عبادت کردید ، قبول باشد !

ولی برید و وصیت نامه این شهدا رو یکبار بخونید !

ببینید با سن کم به چه درجاتی از عقل و عرفان رسیدن ..
.
.
.
پیام شهید:

آخرین حرف همین است

زمینی نشوید!

توی کربلا تمام داش مشتی ها رفتند به کمک امام حسین و شهید شدند

مقدس ها استخاره کردند، استخاره هاشون بد اومد

آیت الله مجتهدی رحمه الله علیه

زمانی که مرحوم آیت الله حکیم به زیارت بیت الله الحرام مشرف شده بود، بن باز که سابقاً مفتی وهابیت بود و بینایی خود را از دست داده بود، به دیدن ایشان می شتابد.
او پس از تعارفات معمولی به آیه الله حکیم می گوید: شما عالمان شیعه چرا آیات قرآن را تأویل می کنید؟ وی در جواب می گوید: مگر چه اشکالی دارد. بن باز می گوید: بسیار اشکال دارد آیه الله حکیم می گوید: ممکن است در بعضی آیات، لازم شود که تأویل کنیم. بن باز می گوید: به هیچ وجه لازم نمی شود. آیه الله حکیم می گوید: شاید لازم شود و او اصرار می ورزد که اصلاً لازم نمی شود.
آیه الله حکیم می گوید: ممکن است لازم شود. مثلاً در این آیه شریفه می فرماید: من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخره اعمی و اضل سبیل،[ اسراء/ 72]هر کس در این جهان کور است، در آخرت هم کور و گمراه تر است.
اگر این آیه را تأویل نکنیم و به معنای کوری ظاهر بگیریم، معنای آن این است که شما که در این جهان به کوری چشم مبتلا شده ای، در آخرت هم گرفتار کوری چشم باشی. ولی اگر تأویل کنیم، معنای آن این است که هر کس در این جهان گرفتار کوری دل باشد، در آخرت هم دچار کوردلی و گمراهی است؛ بلکه گمراه تر است.
بن باز از شنیدن این جواب دندان شکن ناراحت می شود و برمی خیزد و در حین رفتن می گوید: با شما علمای شیعه نمی شود بحث کرد.

هیچ وقت کسی را شماتت نکنید . هر کس گرفتاری پیدا کرد ، حق ندارید قضاوت کنید . نگویید که «فلانی که این پشامد برایش اتفاق افتاد به خاطر این است که فلان کار را کرده است .» ما چه می دانیم ؟ ما حق نداریم چیزی بگوییم .

در قیامت از ما سوال می کنند و می گویند :«چنین چیزی نبوده و شما اشتباه کردی ، و ما او را به خاطر اینکه بنده ی خوبی بود گرفتار کردیم، شما چه حقی داشتی که چنین حرفی زدی ؟» باید جواب بدهی .

حتی به دلمان هم نباید خطور بدهیم که فلانی چون آن کار را کرد این پیشامد برایش شد. برخی خطورات قلبی هم نوشته می شود ولو به کسی هم چیزی نگفتی ، اما همین که در قلبت خطور دادی ، آن را می نویسند.

آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه
برگرفته از کتاب طریق وصل